عیان سازی نوسانات اقلیمی با تاکید بر پارامترهای دمای حداقل و روزهای یخبندان
قسمتی از متن پایان نامه :
ورشاویان و همکاران (1390)، مطالعه طریقه تغییرات مقادیر حدی دمای حداقل، حداکثر و میانگین روزانه و در یک دوره آماری 44 ساله (2004- 1961) از هشت ایستگاه سینوپتیک بوشهر، تبریز، تهران، زاهدان، شیراز، کرمان، کرمانشاه و مشهد به مقصود استخراج مقادیر حدی دما شامل صدکهای پایین،صدکهای بالا، تعداد روزهای کمتر از صدکهای پایین و تعداد روزهای بیشتر از صدکهای بالا مورد بهره گیری قرار دادند. در آغاز نرمال بودن هر یک از سریهای زمانی حاصل از صدکها به کمک آزمون کلموگروف- اسمیرنوف مطالعه شده می باشد. تحلیل طریقه برای همه سریهای زمانی به کمک آزمونهای پارامتری و ناپارامتری صورت گرفته می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که کرمان در مورد دمای حداقل در تمامی صدکها به غیر از صدک 95 طریقه افزایشی معنیداری نشان داده می باشد و مشهد طریقه افزایشی معنی دار در همه صدکها و تعداد روزهای کمتر از صدک 10 و بیشتر از صدکهای 99 و 90 نشان می دهد. در مورد دمای میانگین نیز نتایج مشابه دمای کمینه بوده، به گونه کلی اغلب ایستگاه ها طریقه معنیدار افزایشی در مقادیر دما حدی دما به خصوص دمای حداقل از خود نشان دادهاند.
عزیزی و روشن ( 1390)، در مطالعه خشکسالیها – ترسالیها و امکان پیشبینی آنها با بهره گیری از مدل سری زمانی هالت وینترز، در استان هرمزگان دورههای خشکسالی، ترسالی تداوم و شدت آنها از طریق شاخص استاندارد Z محاسبه شده و با بهره گیری از مدل سری زمانی هالت وینترز پیشبینی سالهای آینده گرفته می باشد. برای این مقصود از دادههای بارندگی ماهانه سه ایستگاه هواشناسی استان به مدت 37 سال ( 1381 – 1348 )، بهره گیری شده می باشد. نتیجه این مطالعه نشان میدهد که سه دوره خشکسالی و دو دوره ترسالی در منطقه رخ داده می باشد، به طوری که خشکسالیها ضعیف و متوسط اما با تداوم زیاد بوده می باشد. در حالی که ترسالیها شدید و بسیار شدید اما با تداوم کم ظاهر شدهاند. مطالعه مقادیر فصلی نظاره و پیشبینی شده دادهها با بهره گیری از مدل سری زمانی مذکور دوچرخه سینوسی افزایش و کاهش بارندگی را ارائه میکند. اولین چرخه شامل 20 سال ( 45 تا 65 ) و اولین چرخه نیز 17 سال ( 66 تا 81 ) بوده که با پیشبینی طریقه کاهشی بارش در دو سال بعد ( 82 تا 83 ) تقریبا چرخه کامل می گردد.
علیجانی و همکاران (1390 )، در مطالعه تغییرات کمینهها و بیشینههای سالانه در ایران از آزمون آماری _ گرافیکی من _ کندال بهره گیری کردهاند. برای مطالعه این طریقه و دستیابی به یک الگوی مناسب در این زمینه، دادههای مربوط به دو متغیر فوق برای 44 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک در یک دوره آماری 40 ساله (2008- 1969) از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بیشتر کشور ایران شاهد تغییرات در میانگین دماهای حداقل و حداکثر بودهاند، که همگی این افزایشها در سطح اطمینان 95 درصد معنیدار بودهاند. از این میان دو ایستگاه چابهار و تربت حیدریه دارای طریقه کاهشی بودهاند و در بقیه ایستگاهها تغییراتی نظاره نشده می باشد. میانگین حسابی آمارههای آزمون من – کندال برای دماهای حداکثر 24/0 و برای میانگین دماهای حداقل 4/0 به دست آمده که حاکی از تقریبا دو برابر بودن تغییرات در میانگین دماهای حداقل در مقایسه با میانگین دماهای حداکثر می باشد.
سوالات یا اهداف این پایان نامه :
1- آیا دماهای حداقل طی دوره آماری در منطقه مورد مطالعه کاهش یافته می باشد؟
2- آیا شدت یخبندان در طول دوره آماری طریقه کاهشی داشته می باشد؟